شیوع مصرف مواد مخدر در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گیلان (۸۵-۱۳۸۴)

زمینه: مصرف مواد مخدر در جوانی شایع تر از سایر سنین است و افت تحصیلی، افزایش درگیری های قانونی و مرگ و میر را به دنبال دارد. هدف: مطالعه به منظور تعیین شیوع مصرف مواد مخدر در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گیلان انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 845 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سال 85-1384 انجام شد. نمونه گیری به روش آسان در دسترس و ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه ای شامل اطلاعات دموگرافیک و مصرف مواد بود که توسط دانشجویان تکمیل شد. داده ها با آزمون های آماری فیشر و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: 18 نفر به دلیل پاسخ ناکامل به پرسش نامه از مطالعه حذف شدند. لذا، 827 دانشجو با میانگین سنی 79/3 ±12/22 سال بررسی شدند. %3/64 آنها مؤنث بودند. %1/30 حداقل یک بار مصرف مواد مخدر در طول عمر داشتند که شامل سیگار (%26/36) ، الکل (%04/17)، تریاک (%86/3)، حشیش (%78/2)، اکستازی (%05/2)، هروئین (%08/1)، کریستال (%84/0)، کوکائین (%84/0)، مرفین (%6/0) و سایر مواد (%6/0) بود. بین شیوع مصرف مواد در طول عمر و سی روز گذشته و جنسیت مذکر، گروه سنی بالاتر، زندگی در خانه دانشجویی به همراه دوستان یا تنها و متأهل بودن ارتباط معنی داری وجود داشت. ارتباط معنی دار آماری بین مصرف مواد در سی روز اخیر با تحصیل در رشته پزشکی یا دندان پزشکی وجود داشت. فراوانی نسبی مصرف مواد طی دوران دستیاری در دانشجویان پزشکی و دندان پزشکی به طور مشخصی بالاتر بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، مصرف مواد در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گیلان مانند سایر مطالعه های مشابه نگران کننده است و به مداخله هدفمند و برنامه ریزی جهت پیشگیری و کاهش عوارض این معضل نیازمند است.